بهار منــــــــــ

بودنت چقدر شعر است

بهار منــــــــــ

بودنت چقدر شعر است

امید آخر

برگ برگ تمام دفترم سیاه می شود

و روز های عمر من دارد تباه می شود

بگو امید آخرم! که دست عاشقت

برای قلب خسته ام تکیه گاه می شود؟؟؟

برگشتم!

گذشته هایم علف هرزند

حال را به زوال می سپارم

و آینده خاکستر می شود...

تا من راحت تر تمام زندگی را بالا بیاورم....!!!