!!!!! یه اتفاق ساده

برو ولي به خاطر دل شكسته ام بمون

به موندن تو عاشقم به رفتن تو مبتلا شكسته ام ولي برو،

بريده ام ولي بيا چه گيچ حرف ميزنم ،

چه ساده درد ميكشم اسير قهر و آشتي ام

ميون آب و آتشم چه عاشقانه زيستم

چه بي صدا گريستم

چه ساده با تو هستم

وچه ساده با تو نيستم تو را نفس كشيدم

و به گريه با تو ساختم چه دير عاشقت شدم

چه ديرتر شناختم. .

عبدالجبار كاكايي

کلمات را تحت تعقیب قرار می دهم 

مه وازه ای میابم که شرح حالی باشد 

نه جمله ایی که تسکین این دل پاره پاره 

غم نویس نیستم 

فقط گاه و بی گاه 

اب و هوای دل را مکتوب می کنم 

همین!!! 

حالا اگر اسمان دل 

سرخ و کبود و غم گرفته است ، چه کنم !!!/؟؟؟ 

با این حال 

این سرخی و کبودی اسمان دل را 

از خاکستری جنس ادمی 

بارها و بارها دوست تر داشتم. 

حال بانگ هایی که همیشه 

در درونم 

در ذهنم 

مرا صدا می زنند 

ایا می دانند؟؟؟ 

می دانند که صاحب این دل پاره پاره 

پرواز را پرپر کی زند 

و امروز 

اغاز سی و یک سال زمین گیر شدن من است 

به رسم عادت 

تولدم مبارک 

که همش منتظری آدمای بیشتری سر قرار بیان

ولی دوست نداری خودت خبرشون کنی

این دوستان نا منتظر گاهی حتی سابقه رفاقت هم ندارند ولی اون شب میشن رفیق جون جونی....

شب تولد آدم مثل یه قراره بی قراره

چقدر خوبه وقتی این قرار شگفت زده ات میکنه....

پ.ن آذر ماه من است

تا چند روز دیگر به دنیا می آیم...کسی نظرم را نپرسیده

اما درست مثل آب نطلبیده زندگی را دارند کادوپیچ میکنند که به من هدیه کنند

خدایا من روی زمین بدون تو میترسم.................

مــــــــــــــــــــــارال*****

خیلی دلم پر

از این همه فکر 

از این همه خیال 

از این همه نگرانی 

نگرانی آینده 

نگرانی حال 

نگرانی گذشته

اضطراب درسی

مشکلات روحی 

نداشتن هدف مشخص 

بی مسئولیتی پشت بی مسئولیتی 

داشتن زندگی تکراری 

اعتراض های دیگران 

انجام کارهایی که هیچ سودی نداره 

نبود یه کسی که هر حرفی که تو دلم هست وبهش بزنم 

نداشتن یه همدم

نبودن خدا تو زندگیم

و هزاران چیز دیگه که برا یکی یکی شون هزاران حرف دارم

هم میشه بگم هم نمیشه

روم نمیشه یا که نه اصلا اعتماد نمی تونم بکنم

اما در هر صورت میخوام

تا جایی که اجازه دارم

تا جایی که برام ضرر نداشته با شه بگم 

هر چی که تو دلمه 

هر چی که تو فکرمه

هر چی که دور برمه

هر اتفاقی که به من مر بوطه 

هرچی

گم شده ام

میان افراد

میان شلوغی ها

میان نزدیکان و دورها گم شده ام

میان خاطرات دست و پا می زنم

میان مشکلات

دانه های عشق را با حوصله به بار مینشانم

و با حوصله نابودشان می کند

آنقدر خسته ام که می خواهم در پاییز

به خواب زمستانی بروم

هر روز که می گذرد

بخشی از من می میرد

هر روز!

هر روز چیزی در من خاموش می شود

می خندد و ادامه می دهد

نمی خواهم، نمی شود!!!!

 دلم تنگه براي يه لحظه شادي

به خودم ميگم شايد يه روز ورق برگرده

و من هم مثل ديگران باشم

بعدش ميگم همه قرار نيست مثل هم باشن

و تو نبايد خودت رو با ديگران مقايسه كني

ولي خداييش نميشه مقايسه نكرد

ناخودآگاه جاي خالي خيلي چيزها رو توي زندگيم احساس ميكنم

ميدونم كه لياقتم اين نبود

ولي ديگه نميتونم خودم رو گول بزنم

و اداي آدمهاي بي خيال رو در بيارم

واقعا سخته خيلي سخته كه توي دلت آشوب باشه

و ظاهرت آروم ديگه اطرافيان هم فهميدن

كه ظاهرم با باطنم خيلي فرق داره

چون به محض تلنگري دوست دارم همه احساساتم رو خالي كنم

ديگه دست خودم نيست واقعا كم مي يارم

خيلي چيزها كه گفتنش سخته

يعني اگه بگم كم طاقتم و كم آوردم

من هم نميخوام كسي فكر كنه كه كم آوردم

ساده می گیرم...

ساده می گذرم...

بلند می خندم و با هر سازی میرقصم ...

نه اینکه دل خوشم!...

نه اینکه شادم و از هفت دولت آزاد!

مدتی طولانی شکســــتم

زمین خوردم

سخــــتی دیدم

گــــریه کردم

و حالا ...

برای " زنده ماندن" خودم را به "کوچه ی علی چپ" زده ام ...

روحم بزرگ نیــــست

دردم عمیــق است ...

می خندم که جای زخــم ها را نبینی ...