در جهان بدون عشق
قطعه ایی ناکوک ست
در احساس زندگی.
....ترانه شرقی....
رسم عقربه دلم شد
تا انتظارم را
در صبح عاشقی
پایان دهی.
:::::::::::دلنوشته من:::::::::::::::
خاطرات را
تا بهانه دلتنگی
با تکرار نامت
فرو کش کند
در دلم.
:::::::::دلنوشته من::::::::
خورشید بی رمق
در دستان امید
گونه ی سرمازده ی گرما را
نفس نفس می زند.
::::::::::دلنوشته من :::::::::::::::::
روانشناسي کن روح مرا
تا اينده تازه ام را
با بودن در کنارت
احساس کنم.
:::::::::::دلنوشته من::::::::::
وقتی دمیدی بر دلم عیسا بدل شد
با هر نفس عشقت کنارم یک غزل شد
احساس من با بودنت مانند کندو
شیرین تر شیرین وطعمی از عسل شد
سر گشته گی هایم به تعبیری برایت
شرحی سراسر مثل یک ضرب المثل شد
گاهی که دارم از تو تنها یک معما
آهنگ پیمان با دلت چون راه حل شد
آغاز دل وصفی به پایانت ندارد
مضموندل عاشق تر از شعر ازل شد.
.............ماه منیر بروفر................
در بي تصويري
نگاه مهربانت...
کادري مي بندم
تا زاويه ي نگاهت
فقط براي من باشد.
:::::::دلنوشته من::::::::
عمر دوباره ي سرودن
جنون عاشقي ست
در بيت هايي كه لحظه تولد شان
بي تاريخ ست.
:::::::::دلنوشته من ::::::::::::
گفتي هميشه با شعر در حال جستجو باش
در وقت دل سرودن مهمان هاي وهو باش
وقتي غزل نباشد دنيا بدون روياست
در شعر من تو، تنها آواي اين گلو باش
قدري هميشه ماهت درآسمان پديدار
امشب كنار شعرم تنديس آبرو باش
در امتداد احساس جايي كنار قلبم
با لحظه هاي عشقم يك طرح آرزو باش
اين ماجرا غزل شد پيوسته با صبوري
در مشق عشق من باز،تنها بهانه جو باش
:::::::::::غزلي از خودم:::::::::::::::
ماه منير بروفر
مدتهاست
روياي تو با شب
در من جا مانده
تا صبح ِ عشق.
:::::::دلنوشته من ::::::::::
در زير پوستِ احساسم
شفيره ء يك شعر
در حال پروانگي ست
پس نگاه كن
تاپرواز غزلم را
ببيني.
::::::::::::::دلنوشته من ::::::::::::::